Titel: The Dumb House
Auteur: John Burnside
204 pagina’s
Uitgeverij: Vintage Classics
Taal: Engels
*****/*****

Wauw, wauw, wauw! Ik ben zo blij dat ik dit boek eindelijk gekocht én gelezen heb. Het is altijd een beetje eng om een boek te lezen waar zo een enorme hype rond hangt (*kuch* Het smelt *kuch*). Wat als ik het dan niet goed vind: is er dan iets mis met mij of met de rest van de wereld? The Dumb House van John Burnside kende op BookTube vele aanhangers en was zelfs zo geliefd dat er een hashtag voor ontstond: #burnsided. Iedereen die het boek las, werd helemaal geabsorbeerd door het verhaal en de gruwels.

Allemaal goed en wel, maar wat vond ik van het boek. Ik was niet onmiddellijk mee met het verhaal, maar dat is denk ik vooral te wijten aan de manier waarop ik het aan het lezen was. 5 pagina’s hier, 10 pagina’s daar, dat kwam het verhaal niet echt ten goede. Het boek is niet zo lang (net over  de 200 pagina’s) dus als je de mogelijkheid hebt om het in een keer uit te lezen, zeker doen! Vanaf het moment dat ik genoeg tijd vrij maakte om grotere stukken te lezen, werd ook ik #burnsided.

Het verhaal gaat over Luke, een man met een nogal vreemde obsessie… Als kind vertelde zijn moeder hem altijd een Perzische mythe waarin baby’s in een paleis werden opgesloten en verzorgd door mensen die niet konden spreken. Het was een experiment om te weten te komen of taal aangeleerd werd of uit onszelf voortkwam. Het paleis kreeg de naam Gang Mahal, of Dumb House. Dit verhaal liet zo een diepe indruk na op Luke dat hij zelf ook begint te experimenteren. Hoewel het eerst vrij onschuldig blijft, gaat hij uiteindelijk experimenteren op zijn eigen kinderen en eindigt dit in hun dood. (Geen zorgen, dit is geen spoiler. Het wordt namelijk al in de allereerste zin van het boek verteld.)

Wat maakt het zo goed? Het is niet echt een ‘leuk’ boek om te lezen, want het is allemaal redelijk gestoord en de dood loert altijd om het hoekje. John Burnside heeft een schrijfstijl die je meeneemt en het op een of andere manier allemaal mooi maakt. Daarnaast zitten er ook filosofische en morele vragen in het boek verstopt, die de lezer aanzetten tot nadenken. Een boek dat je doet nadenken, is altijd leuk in mijn opinie. Dus ja, wat kan ik zeggen… Als je van eng, filosofie en een mooie schrijfstijl houdt, is dit wel een must-read.

Even terloops wil ik een ander boek aanraden als je dit al zou gelezen hebben (of nadat je dit gelezen hebt en denkt OMG supercoolmegafantasisch). Lees zeker eens De Engelenmaker van Stefan Brijs. Ook een man met een obsessie die gaat experimenteren en waar alles uiteindelijk volledig uit de hand loopt. Lees het, lees het, lees het!

The Dumb House – John Burnside

In Persian myth, it is said that Akbar the Great once built a palace which he filled with newborn children, attended only by mutes, in order to learn whether language is innate or aquired. As the year passed and the chidren grew into their silent and difficult world, this palace became known as the Gang Mahal, or Dumb House. In his first novel, John Burnside explores the possibilites inherent in a modern-day repetition of Akbar`s investigations. Following the death of his mother, the unnamed narrator creates a twisted varient of the Dumb House, finally using his own chidren as subjects in a bizarre experiment. When the children develop a musical language of their own, however, their gaoler is the one who is excluded, and he extracts an appalling revenge.

x Lieselotte