Met Valentijn vlak voor de deur word je de laatste tijd vast overspoeld met tips voor zoetsappige liefdesverhalen. Niet hier, beste lezer, op mijn stapeltje lagen nog twee Schwob-titels waarin gebroken harten centraal staan.

Twee verhalen, een uit China en een uit Denemarken, allebei heel apart van toon (beschrijvend vs. wervelend) en allebei een compleet andere kijk op het leven en de liefde (traditioneel vs. bohemien). Deze twee romans geven je een inkijk in het leven van twee koppels wiens liefde in de sterren geschreven stond, maar die helaas toch het onderspit moest delven.

In De liefde van een half leven van Eileen Chang volgen we de romance tussen Shijun en Manzhen in het Shanghai van de jaren dertig. Het verhaal kabbelt rustig voort, maar weet je op de juiste momenten weer met de stroom mee te sleuren. Veel mooie beschrijvingen van de stad, het platteland en de huizen wisselen af met spannende passages waarin het plot centraal staat. Ongemerkt leer je ook heel veel bij over de Chinese cultuur aan het begin van de twintigste eeuw. Zo wordt de hiërarchie van de traditionele maatschappij waarin het verhaal zich afspeelt weergeven in de aansprekingen: vrouwen hebben geen voornaam en de personages worden aangesproken met hun familierang in plaats van hun naam. Als lezer leef je enorm mee met Manzhen en hoop je op het beste, maar zoals de titel al doet vermoeden is die hoop tevergeefs.

De liefde van een half leven | Eileen Chang | Vertaald door Silvia Marijnissen| De Arbeiderspers | Recensie-exemplaar | ****/*****

Ook in de jaren dertig, maar dan net ergens anders op de wereldkaart, speelt Twee mensen samen van Knud Sønderby zich af. In de gonzende metropool Kopenhagen ontmoeten twee verloren zielen elkaar. Kaj, een student medicijnen, en Kirsten, een verkoopster in een grootwarenhuis, lijken voor elkaar geboren. Maar, terwijl Kaj een bohemien leven lijdt waarin geld zijn laatste zorg is, moet Kirsten iedere maand de eindjes aan mekaar knopen. Bij deze roman was het niet zozeer het verhaal dat me aansprak, maar wel het mooie taalgebruik van de auteur.

” … en de twee mensen die naast elkaar lopen, kunnen gewoon parallelle lijnen zijn, maar het gebeurt ook wel eens dat ze stoppen en elkaar raken en vasthouden en op die momenten kan niemand hen iets doen.’

Twee mensen samen| Knud Sønderby| Vertaald door Femke Muller | Uitgeverij Oevers| Recensie-exemplaar | ***/*****