Dit jaar ga ik voor de eerste keer naar het Passa Porta Festival. Na een interessante prelude pikte ik een krantje mee waarin het volledige programma uitgeschreven staat. Maar hoe begin je aan het maken van jouw festivalroute?

Kiezen is verliezen, maar je kan onmogelijk alles bijwonen op festival. Toen bleek dat Ali Smith op het programma stond, was de keuze snel gemaakt. Ik liet alles uit mijn handen vallen, rende naar de computer en kon helaas nog geen tickets bestellen. Ondertussen  is alles besteld en kan ik een van mijn favoriete auteurs maar liefst twee keer bewonderen. Laat Spring maar komen.

Daarna begon het nodige knip-en-plakwerk om toch zo veel mogelijk te kunnen zien. Zaterdagvoormiddag is werkendag voor mij, dus moet ik daar het nodige laten passeren. Dat compenseer ik met een overigens goed gevulde festivalroute waarin onder andere Nino Haratischwili (Het achtste leven), Johan Harstad (Buzz Aldrin, waar ben je gebleven?) en Bart Moeyaert (Tegenwoordig heet iedereen Sorry) op het programma staan. Bekende namen waar ik soms wel iets en soms nog niets van gelezen heb. Daarnaast laat ik mij verrassen door onbekende poëzie, de nieuwe feministische leeslijst en de tips van Wim en zijn gasten (helaas zonder Swami Bami).

Binnen twee weken ga ik een weekend lang op ontdekkingstocht, stuit ik hopelijk op onbekende literaire schatten en mag ik vooral geen pen en papier vergeten. De leestips zullen mij ongetwijfeld om de oren vliegen.